Trátase dun enredo que ten a virtualidade de procurarlle ao neno/a adestramento motor. Esta ixola consiste, na súa forma básica, nun pau que ten no seu extremo unha roda, tamén de madeira. O neno/a, agarrándoa polo extremo libre, e correndo, fai que a roda circule. Os modernos tacatás dispoñen dun enxeño (de variadas formas e non ignorados pola cultura popular nos tacatás artesáns) que fai que se produza un son característico ao moverse a roda.